Natuurkalender juni 2015

natuurkalender juni 2015

Vaak is de natuur heel dichtbij huis. Daar staan we vaak niet bij stil, omdat het zo gewoon is. Maar zo gewoon en vanzelfsprekend is dat heden ten dage allemaal niet meer. We moeten er heel wat voor doen om u elke maand weer een zo divers mogelijke “fotopalet” aan te bieden. Ieder van ons fotografeert logischerwijs in zijn eigen woonomgeving. Nochtans zwerven we er ook nog wel eens op uit. Die mix bevalt ons prima. In juni viel er in ieder geval weer heel veel moois voor ons te beleven. We hebben dan ook geregeld mooie en bijzondere opnames kunnen maken. Niet zelden kwamen we bijvoorbeeld in aanraking met jong leven (steenuil, torenvalk, kleine plevier, kievit en huismus). Andere fotogenieke vogelsoorten waren in deze kalendermaand: krooneend, grote lijster, grauwe klauwier, veldleeuwerik, ijsvogel, boerenzwaluw, huiszwaluw, oeverzwaluw, kuifmees, groenling en gaai. Aan het wereldje van de insecten wordt door ons relatief gezien weinig aandacht besteed. Daar hebben we deze maand wat aan proberen te doen. We tonen u deze keer opnames van: groot avondrood, kleine vos, viervlek, geringelde smalbok, gele strontvlieg en vuurjuffer. Qua flora hebben we incarnaatklaver, oranje havikskruid en vetblad voor u “in de aanbieding”. Boomkikker, levendbarende hagedis en rosse woelmuis completeren onze keuzes voor deze maand. Er is deze keer geen gebruik gemaakt van de datumvolgorde. Omdat we het warme weer tegemoet gaan, gooien we er een passend weerrijmpje tegen aan: “Gaat juni goed voorbij, dan zijn we in juli nog steeds blij”.

Huiszwaluw ~ met nestmateriaal ~ 10-06-2015 Schiermonnikoog foto Fons Wijering

Het fotograferen van vliegbewegingen bij vogels is niet alleen leuk om te doen, maar geeft je ook de mogelijkheid om steeds meer inzicht te krijgen hoe vogels zich gedragen, ook al zijn vogels qua gedrag soms best onvoorspelbaar. Vluchtfotografie vergt overigens wel wat “vakmanschap, vogelkennis en ervaring”. Daarnaast heb je er ook wat geluk bij nodig, zoals gunstige lichtomstandigheden en natuurlijk de aanwezigheid van actieve vogels redelijk dicht in de buurt. Bij deze opvliegende Huiszwaluw (Delichon urbica) met een snavel vol nestmateriaal (vooral modder) is het vastleggen van de vliegbeweging aardig gelukt. De foto is, zoals u kunt zien, vanuit een laag standpunt gemaakt.

Boerenzwaluw 11-06-2015 Schiermonnikoog foto Fons Wijering

Boerenzwaluwen (Hirundo rustica) staan bekend als echte luchtacrobaten, alhoewel daarvan bij deze foto beslist geen sprake is, omdat er belangrijkere zaken op het spel staan. Een paring op de grond., hetgeen bij deze zwaluwsoort bijzonder mag worden genoemd. Wij hebben zoiets althans nooit eerder gezien. Van boerenzwaluwen is bekend dat vrouwtjes “vallen” op mannetjes met lange staartpunten. De buitenste staartpennen wel te verstaan. Het schijnt dat boerzwaluwmannetjes met verlengde staartpennen wendbaarder zijn en daardoor meer insecten kunnen bemachtigen. Dat maakt zo’n mannetje natuurlijk extra aantrekkelijk om de kroost met succes te laten opgroeien. Bij pauwen zorgen weliswaar niet de sterkste mannen voor het nageslacht, maar juist de mannen met de mooiste staart. Dus ook in dit geval is de staart belangrijk!

Oeverzwaluw 14-06-2015 Oelemars Losser Foto Leo Wijering

Ze zeggen wel eens dat één zwaluw nog geen zomer maakt, maar als je in enkele dagen tijd, naast de huis- en boerenzwaluw ook nog de Oeverzwaluw (Riparia riparia) op de foto kunt zetten, dan is het beslist zomer. Van de zwaluwen, die in ons land voorkomen, is het de kleinste en minst gekleurde. Het beestje is amper 12 cm groot en is qua kleur overwegend bruin, waartoe ook de brede borstband. De oeverzwaluw is een koloniebroeder, die graag gebruik maakt van speciaal aangelegde steile nestwanden. Vroeger groeven ze hun nestgaten in oorspronkelijke rivier – en beekoevers. Wat dat betreft is er de afgelopen decennia veel in de natuur veranderd.

Krooneend ~ vrouw ~ 12-06-2015 Schiermonnikoog foto Fons Wijering

Dit Krooneendwijfje (Netta rufina) is vanuit een laag standpunt gefotografeerd met mooi zonlicht in het oog. Bij vogelfotografie is de oogscherpte heel belangrijk. Dat zal elke vogelfotograaf onmiddellijk met ons eens zijn. Als de kop- en het oog niet voldoende scherp zijn, gaat menige foto bij ons in ieder geval meteen de prullenbak in. Een krooneend heeft vrijwel hetzelfde formaat als dat van een wilde eend. In ons land is het een schaarse broedvogel. Ze worden als sierwatervogel echter veel gehouden. Zo ook op deze locatie bij de eendenkooi op Schiermonnikoog.

Groenling ~ man ~ 17-06-2015 Schiermonnikoog foto Fons Wijering

Bij de eendenkooi doen ook veel vinkachtigen zich tegoed aan het voer wat dagelijks wordt uitgestrooid. Regelmatig zijn er daarom veel zaadeters te vinden, zoals in dit geval een Groenling (Chloris chloris). Wellicht is het niet bij iedereen bekend, maar zaadeters zijn beslist gebaat bij wat extra voedsel in het broedseizoen. Zaadetende vogels, zoals huismussen, vinken, putters en groenlingen gaan namelijk veel vaker in het voorjaar dood dan in de winter. In het voorjaar is er namelijk een tekort aan zaden. Wat deze foto zo speciaal maakt, is dat ons aller Theun speciaal gewacht heeft met het maaien van het gras, totdat er een aantal leuke foto’s (met madeliefjes) waren gemaakt. Dat noemen ze nog eens service!

Huismus ~ vrouw jong voerend ~ 15-06-2015 Schiermonnikoog foto Fons Wijering

Ook Huismussen (Passer domesticus) maken graag gebruik van de gedekte tafel bij Theun. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad voordat deze foto van een huismusmoeder die haar jong voert, tot stand kwam. Kijk opnieuw maar weer eens naar het lage standpunt van waaruit de foto gemaakt is. U kunt zich voorstellen dat het langdurig op de buik liggen wachten niet altijd een pretje is, ook al gaven wat extra kussens in deze toch wat extra comfort. Het is bovendien oppassen geblazen met besmette teken. Wat mooi bij deze foto gelukt is, is het vastleggen van het moment suprême van de voedseloverdracht . Het heeft bijna iets menselijks.

Steenuil ~ jonkie ~ 17-06-2015 Weerselo foto Wim Wijering

Over jong leven gesproken. Kwam de buurman even langs. Bij hem in de paardenstal huppelde een uiltje rond. Om vertrapping door het paard te voorkomen, had hij hem tijdelijk in een mand gedaan. Een kijkje ter plekke wees uit dat het om een vrijwel vliegvlug Steenuiltje (Athene noctua) ging. Het beestje was kennelijk van de open zolder gekukeld. Om te kijken hoe kwiek d’íe was, werd het onfortuinlijke diertje even in de wei geplaatst. En lopen dat d’ie kon! Gelukkig kon er ook nog snel een foto van worden gemaakt. Nadat er wat extra planken op de zolder waren aangebracht, werd het jong teruggeplaatst. Zo te zien kende hij op de zolder aardig de weg. Niet veel later vloog er één van de oudervogels in de buurt rond. Voor ons betekende dat: “Missie volbracht!”

Jonge torenvalk 25-06-2015 Rossum foto Wim Wijering

Kwam er kort nadien een telefoontje binnen van een naburig tuincentrum: “Er ligt bij ons een roofvogel op de rug, toen we ‘m wilden oppakken. Hij slaat bovendien met zijn klauwen. Wat moeten we d’r mee?”. Op locatie bleek de vogel intussen in een kistje te zijn gestopt met een bakje water en wat zonnepitten!? Het bleek te gaan om bijgaande jonge Torenvalk (Falco tinnunculus), die kennelijk te vroeg het nest had verlaten en nog niet echt kon vliegen. Nadat was uitgelegd dat jonge roofvogels uit zelfverdediging op de rug gaan liggen en beginnen te “klauwen”, werd de omgeving van de vindplaats in ogenschouw genomen. Deze bleek aansluiting te hebben met het erf van de buren met allerlei opslag. Al snel verscheen een “kirrende” oudervogel aan het firmament. Toen op de grond ook nog eens een prooiplek werd ontdekt (met 7 prooidieren - een zestal muizen en een geslagen mus) was het duidelijk dat het jong op de grond werd gevoerd. Ook in dit geval werd besloten het fitte beestje zijn vrijheid te hergeven en ons niet verder in het natuurlijke proces te mengen. Het beestje klauterde prompt op een zandheuvel en poseerde daar gewillig temidden van een hoeveelheid brandnetels.

Kleine plevier ~ jonkie ~ Silberberg Hagen foto Wim Wijering

Op zoek naar orchideeën in een steengroeve in Duitsland, was plots de alarmroep van een Kleine plevier (Charadrius dubius) te horen. Rondkijkend lag toch zo maar op enkele meters afstand tussen het gebroken puin op de weg dit donsballetje van enkele centimeters groot. Bij nader inzien bleek het een jonkie te zijn van diezelfde kleine plevier. Dus ook nu maar even diep door het stof en plat op de buik om deze toevalstreffer voor u vast te leggen. Zo vaak en zo dichtbij krijg je ze nu eenmaal niet voor de lens. Zoals alle plevieren vertrouwen de jongen volledig op hun schutkleur.

Kievit - 09-06-2015 - Reutum - foto Laurents ten Voorde

Dat laatste gold overigens in mindere mate voor deze jonge Kievit (Vanellus vanellus), die aanvankelijk met drie soortgenootjes op een landweggetje liep en zich daarna afsplitste en wegdook in het gras. Zijn broertjes en zusjes zochten bij nadering van de auto een veilig heenkomen op het tegenover gelegen maïsland. Zij waren in een oogwenk aan het gezicht onttrokken, doch het afgebeelde weilandjonkie kwam geregeld tevoorschijn om poolshoogte te nemen of de kust al veilig was. Het duurde dan ook niet lang voordat er opnames van dit ongeduldige beestje konden worden gemaakt. En dat alles tijdens één van de vele inventarisatierondes. Dat maakt dergelijk onderzoekswerk extra leuk.

Veldleeuwerik 26-06-2015 Mepper Hooilanden Foto Leo Wijering

Een onopvallende weidevogel met een opvallende zangvlucht. Zo zou je de Veldleeuwerik (Alauda arvensis) het best in één enkele zin kunnen beschrijven. Deze gekuifde grondbroeder van gras- en akkerland kan zingend tot wel honderd meter hoogte “klimmen”, hetgeen bovendien ook nog eens lang kan aanhouden. De zang dan, wel te verstaan. Nog maar amper 40 jaar geleden hoorde je ze op het platteland overal . Nu zijn ze nog maar op een paar locaties te vinden, omdat er geen plek mee voor ze is in het intensief bewerkte boerenland. In de voetbalstadions wordt er nogal eens gezongen: “Het is stil aan de overkant”. We moeten vrezen dat dat met de weidevogels geleidelijk ook gaat gebeuren. Eeuwig en eeuwig zonde, maar hoe kunnen we het tij keren?

Incarnaatklaver 01-06-2015 Industrieterrein Weerselo foto Wim Wijering

Op het deels braakliggende industrieterrein te Weerselo werd Incarnaatklaver (Trifolium incarnatum) aangetroffen. Deze vlinderbloemige plant komt in ons land van nature niet voor. Wel wordt deze klaversoort soms in verwilderde vorm aangetroffen. Het kan natuurlijk in dit geval zo zijn dat dit bijzondere “gezelschap” is uitgezaaid en succesvol is ontkiemd. Tijdens onze voorjaarstrips naar Zuid en Zuidoost Europa zijn we geregeld deze bijzondere klaversoort tegen gekomen. Niet zo vreemd overigens, omdat dit één- en soms tweejarige plantje thuis hoort in landen rond de Middellandse Zee. Zeg nou zelf: “Het ziet er qua vorm en kleurstelling beslist niet onaardig uit”.

Kleine vos ~ op oranje havikskruid ~ 15-06-2015 Silberberg Hagen Dld foto Wim Wijering

Een andere plant, die ook ogenblikkelijk opvalt, is Oranje havikskruid (Hieracium aurantiacum), vooral als daar een Kleine vos (Aglais urticae) op heeft plaats genomen. Qua kleurstelling passen deze soorten goed bij elkaar. Het woord Hieracium komt van het Griekse hierax, hetgeen havik betekent. De Oude Grieken meenden namelijk dat de havik van deze plant gebruik maakt om een beter gezichtsvermogen te krijgen. Het woord Aurantiacum betekent niets meer of minder als oranjekleurig . Daarmee is meteen de Latijnse naam verklaard. Deze plant uit de composietenfamilie is sterk behaard, hetgeen op deze foto overigens niet of nauwelijks te zien is.

Vetblad - 09-06-2015 - Lemselermaten - foto Laurents ten Voorde

Vetblad (Pinguicula vulgaris) is een vleesetend plantje uit de blaasjeskruidfamilie. Het is relatief gezien maar een klein plantje, die je gemakkelijk over het hoofd ziet. De meeste kans maakt u als ze in mei, dan wel in juni in bloei staan. Op de foto ziet u de prachtige paarse bloei van dit qua blad stervormige plantje wat het best gedijt op schrale, enigszins zure moerasgrond. Insecten die op de kleverige druppeltjes van de bladeren afkomen, blijven er aan vastplakken. Het zogeheten verteringssap zorgt ervoor dat de prooi geleidelijk oplost. In de volksgeneeskunst wordt beweerd dat de bladeren zouden helpen tegen nervositeit en haaruitval. Dat wil niet zeggen dat u deze plantjes gewoon kunt plukken, want ze zijn wel degelijk beschermd.

Grote lijster 03-06-2015 omgeving Lochem foto Fons Wijering

Vogels houden van badderen in water. Dat doen ze vooral om hun verenkleed in goede conditie te houden, maar niet in de laatste plaats om zich te ontdoen van zowel vuil als parasieten. Ze benutten water ook om af te koelen als het warm weer is. Een andere manier om af te koelen is door gewoon in het water te gaan staan, zoals deze Grote lijster (Turdus viscivorus), die op het punt stond om dat te gaan doen, maar toch nog even een schuin oogje wierp of het wel vertrouwd was. Als vogels bij warmte het water ingaan dan geschiedt afkoeling indirect via de poten.

IJsvogel vrouw 19-06-2015 Puntbeek Beuningerachterveld Foto Leo Wijering

Als je er geregeld met de camera op uit trekt, kom je soms dingen tegen, die op z’n minst thuis horen in de categorie “opmerkelijk”. Neem nou dit IJsvogelvrouwtje (Alcedo atthis) met zijn “stompe” snavel. Kennelijk moet dit diertje gehandicapt door het leven, als gevolg van een ogenschijnlijk onfortuinlijke duik op een onder water gelegen steen of iets dergelijks. Zoals op de foto te zien, mist de vogel namelijk een deel van de beide snavelpunten. Met het vangen van vis bleek ze, zoals later bleek, geen al te grote problemen te hebben. Het aanbod van voldoende voedsel zal daar echter ook een rol bij hebben gespeeld. Dat zal in de wintermaanden wel eens heel anders kunnen uitpakken.

Gaai 11-06-2015 Parc Sandur Emmen foto Wim Wijering

Een Gaai (Garrulus glandarius) behoort tot de kraaiachtigen. In tegenstelling tot zijn veelal andere (lees: zwarte) familieleden heeft deze soort eigenlijk best een opvallend verenkleed met bijzondere kleuren. Let alleen eens op de blauw/zwarte tinten in de vleugels en niet in de laatste plaats de zwarte “snor”. Alhoewel de soort tot de zangvogels wordt gerekend, is de vogel bij eenieder beter bekend vanwege zijn gekrijs dan vanwege zijn zangkwaliteiten. Hij zet ons en andere leden in het dierenrijk ook wel eens op een vals spoor door andere soorten, zoals de buizerd, te imiteren. Voedsel vindt de gaai in bomen, struiken, in de lucht, maar ook op de grond. In dit geval tussen de brandnetels, waar hij op zoek was naar slakken.

Groot avondrood 27-06-2015 Nijstad Weerselo foto Wim Wijering

Werd samensteller dezes een nachtvlinder gebracht, die men in de tuin had aangetroffen. Het bleek Groot avondrood (Deilephila elpenor) te zijn; een pracht nachtvlinder, behorende tot de pijlstaartvlinders. In tuinen met vooral fuchsia kun je de rups aantreffen. Deze wordt aangeduid als olifantsvlinder, vanwege zijn grootte (circa 8 cm) en de aanwezigheid van een soort “slurfje”. De opvallende rups met zijn “grote ogen” eet namelijk graag bladeren van de fuchsia. In de vrije natuur houden de rupsen zich vooral op tussen het gebladerte van wilgenroosje, kattenstaart en moeraswalstro. Zelf is kamperfoelie voor groot avondrood één van de favoriete plantensoorten. Met zijn lange roltong haalt hij nectar uit de geurige bloemen. Het afgebeelde exemplaar bleek kerngezond en kennelijk nog heel vers. In de eigen tuin begon de vlinder namelijk ogenblikkelijk met de vleugels te trillen (opwarmronde) en vloog binnen twee minuten in een sierlijke vlucht weg. Gelukkig waren de opnames van deze fraaie soort toen al gemaakt.

Rosse woelmuis 05-06-2015 omgeving Lochem foto Fons Wijering

Een sfeervol plaatje van een Rosse woelmuis (Myodes glareolus) in zijn eigen territorium mocht naar onze mening in deze sessie niet ontbreken. Het zijn goede klimmers, die zich ~ zoals ook in dit geval ~ regelmatig laten zien op omgevallen bomen en boomstronken. De diertjes zijn gelukkig voor de fotograaf, niet alleen ’s nachts, maar ook overdag actief. Rosse woelmuizen zijn belangrijke prooidieren voor vooral uilen, maar ook vossen. Ze staan verder bekend om hun populatiecyclussen, waarbij een ware explosie aan dieren kan optreden en zich plagen kunnen vormen. Het blijven evenwel koddige diertjes om te zien.

Boomkikker 25-06-2015 Aamsveen Foto Leo Wijering

Na lange tijd hebben we weer eens een Boomkikker (Hyla arborea) op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat het de laatste jaren weer wat minder gaat met deze kleine kikkersoort (4 tot 5 cm). Op de ons bekende locaties zijn ze jammer genoeg nog maar mondjesmaat te vinden. Minder geschikte biotopen zullen hier ongetwijfeld debet aan zijn, maar we horen ook geregeld dat niet bonafide terrariumhouders boomkikkers uit de vrije natuur roven. Onbegrijpelijk in de huidige tijd. Boomkikkers wijken ten opzichte van andere kikkersoorten niet alleen af door hun klimgedrag, maar ook vanwege de zuignapjes aan de poten. Bovendien bevindt de kwaakblaas van de boomkikker zich onder de kin in plaats van aan de zijkant van de kop. Ook wil hun kleur nog wel eens veranderen, variërend van lichtbruin tot donkergroen.

Levendbarende hagedis 25-06-2015 Aamsveen Foto Leo Wijering

Als je Levendbarende hagedissen (Zootoca vivipara) wilt fotograferen, dan zijn er drie aspecten waar je rekening mee moet houden. Allereerst is dat natuurlijk een geschikt biotoop, dat niet al te droog mag zijn, zoals veengebieden, natte heidegebieden e.d. Daarmee wijken ze qua biotoop duidelijk af van andere hagedissoorten. Ze gaan zelfs het water in om aan hun belagers te kunnen ontsnappen. In de tweede plaats houden deze koudbloedige reptielen van zonnewarmte, dus een zonnig dagje is aan te bevelen. Inherent hieraan is het derde aspect; een snel opwarmende plek met in de nabijheid schuilmogelijkheden. Houten vlonders, bruggetjes, boomstronken e.d. zijn daarbij favoriet, zoals ook in dit geval. Door verdroging en versnippering van zijn leefgebied gaat deze soort, die zijn jongen levend ter wereld brengt, de laatste decennia hard achteruit.

Viervlek ~ koptekening ~ 10-06-2015 Bargerveen foto Wim Wijering

Macrofotografie is in opkomst en van een geheel andere orde dan vogelfotografie. Er gaat ~ als je je hierin verdiept ~ een hele nieuwe wereld voor je open. Bovendien zijn de onderwerpen legio, als je er tenminste oog voor hebt en wilt hebben. De meeste mensen zijn wat dat betreft vrij oppervlakkig en zien heel veel boeiende onderwerpen volledig over het hoofd. In dit geval is een “macrootje” gemaakt van de kop van een Viervlek (Libellula quadrimaculata). Het menselijk oog ziet al de details onvoldoende. Door met de camera in te zomen zie je pas echt de vele details van deze libellensoort, zoal de vertex, frons, boven- en onderlip, de behaarde dijbenen en schenen, de tarsus en niet te vergeten de bijzondere facetogen. Het zijn dankbare onderwerpen voor iedere natuurfotograaf.

Vuurjuffer - 06-06-2015 - Haaksbergerveen (Siberië) - foto Laurents ten Voorde

Daarom nog maar een macrofoto. Wie kijkt wie aan zou je bij deze foto kunnen bedenken. Zodra de zon begint te schijnen zie je Vuurjuffers (Pyrrhosoma nymphula) meestal op het blad van bramenstruiken zitten; lekker in het zonnetje om zich op te warmen. Deze prachtige rood gekleurde juffer lijkt qua uiterlijk veel op de koraaljuffer. Het beste kenmerk om verwarring tussen beide soorten te voorkomen, zijn de poten. Deze zijn bij de vuurjuffers zwart en bij de koraaljuffers rood. Vuurjuffers komen in vrijwel geheel Europa voor. In Nederland is het een algemene juffersoort op zandgronden en in veengebieden. Ook bij allerlei tuinvijvers kun je ze tegenkomen.

Gele strontvlieg - 09-06-2015 - Lemselermaten - foto Laurents ten Voorde

Ook deze en de volgende opname zijn met de macrolens gemaakt. Het betreft bij in dit geval de bijzondere koptekening van een Gele strontvlieg (Scathophaga stercoraria). Vanwege zijn naam is het geen populaire soort. De naam van deze vlieg doet al vermoeden waarop deze geregeld is aan te treffen. Groene keizersvliegen worden ook vaak bestempeld als strontvliegen, omdat ze leven van mest. De gele strontvlieg leeft daarentegen van nectar, hetgeen je misschien niet zou verwachten. Je kunt deze soort dan vaak ook tegenkomen op struiken en in het gras. Niet zelden zit hij /zij op de top van een grasspriet, kennelijk om de omgeving te verkennen. Je kunt trouwens goed zien dat het diertje vol zit met rode parasieten.

Geringelde smalboktor - 27-06-2015 - Haaksbergerveen - foto Laurents ten Voorde

De meeste dagen van juni was het eigenlijk te koud voor de tijd van het jaar. Die enkele dag waarop de temperatuur wat hoger was, hadden we gelijk ook met veel wind te maken. Dit maakte het fotograferen er niet gemakkelijker op. Vooral bij macro-opnames is veel wind funest. Toch is het gelukt om op een winderige, maar qua temperatuur zeer aangename dag, deze Geringelde smalboktor (Leptura maculata) op de foto te zetten. Deze soort is vooral te vinden in bloemrijke vochtige loofbosgebieden en akkerranden. Ze zitten graag op bloemen van braam, fluitenkruid, berenklauw en andere bloeiende struiken.

Kuifmees 04-06-2015 omgeving Lochem foto Fons Wijering

We sluiten af met nog enkele vogelfoto’s. Kuifmezen (Lophophanus cristatus) houden van bossen waarin naaldbomen de boventoon voeren. Het is, op een enkele uitzondering na, een echte Europese soort. Tanende of dode berken zijn, net als bij de kleine bonte specht, favoriet als broedlocatie. Ook naaldbomen met spechtengaten komen in aanmerking. Kuifmezen zijn voorts verknocht aan hun territorium, waar ze praktisch het gehele jaar vertoeven. Het is trouwens maar een kleine mezensoort, ongeveer net zo groot als de bij ieder bekende pimpelmees. Eekhoorns en spechten prederen niet zelden hun eieren. Op de foto is een alert exemplaar te zien.

Grauwe klauwier 25-06-2015 Aamsveen Foto Leo Wijering

Een Grauwe Klauwier (Lanius collurio) zou je met recht een miniscule roofvogel mogen noemen. Met zijn haakvormige snavel lijkt hij daar ook wel wat op. Ook het “bandietenmasker” van het mannetje, zoals op de foto te zien, doet wel wat roverachtig aan. Ze behoren evenwel tot de zangvogels, maar feit is dat hun prooien niet zelden bestaan uit muizen en jonge vogels. Ook allerlei kevers worden niet versmaad. Deze prooidieren worden op doornen en op prikkeldraad gespietst, waar ze dienst doen als een soort provisiekast. Ze bivakkeren hier meestal maar kort. Vaak komen ze pas in mei aan in ons land en zijn in september al weer vertrokken. Daarmee beëindigen we de natuurkalender van deze maand.

Auteur: Wim Wijering

Fotografen: Leo, Fons en Wim Wijering, alsmede Laurents ten Voorde