Op zoek naar lentebodes 2020
Met de kinderen van de Jeugdgroep zijn we op 6 maart het veld in getrokken, op zoek naar lentebodes. Om je heen zie je toch al verschillende aanwijzingen en hoor je geluiden die het voorjaar inluiden. De start van de tocht was bij de boerderij van de familie Lutke Veldhuis en ging door het veld en langs de beken.
Verzamelen en groepjes maken bij de familie Lutke Veldhuis
|
Door de modder.
|
Het bleek een favoriete activiteit: er kwamen maar liefst 25 kinderen die mee wilden struinen. Een grote opkomst en daarom hebben we besloten in drie groepjes op pad te gaan. Gelukkig hadden de kinderen laarzen aan en dat was beslist niet overbodig. De weilanden waren erg nat en ook op de akkers was het nodige water gevallen waardoor verschillende keren de laarzen vast zaten in de modder.
Zijn de laarzen hoog genoeg...
|
Hoog water bij de beek.
|
Op de wal stond de sleedoorn al in bloei. Langs het weiland stond veel paarse dovenetel. Om te testen hoe goed de kinderen onderweg luisterden als er iets werd verteld, hebben we vaker stil gestaan bij de kamperfoelie die al mooi was uitgelopen. Een belangrijke plant voor een mooie vlinder, de kleine ijsvogelvlinder zet daar nl. haar eitjes op af. Op de hazelaar kon je nog heel mooi de (mannelijke) katjes én de vrouwelijke bloempjes bekijken.
De sleedoorn mooi in bloei.
|
Even speuren naar het vrouwelijke bloempje.
|
Jozefien heeft de kinderen nog wel even uitgelegd dat je in deze tijd van het jaar nog wel door een weiland kunt lopen, maar dat je dat later in het seizoen niet moet doen en dat je natuurlijk toestemming moet hebben van de boer/eigenaar.
Die boom ligt er al een tijdje, mooi met mos begroeid.
|
Archeologische vondsten op de akker.
|
|
Enkele voeten waren inmiddels nat, de laarzen zijn nooit hoog genoeg, en bovendien was het vrij guur weer en daarom maar weer richting de boerderij. Daar konden we in de stal nog een grote stier bewonderen, waar je toch liever niet mee in aanraking wilt komen.
De kinderen werden weer opgehaald, maar sommigen waren lekker vies en moesten op een plastic zak zitten om de auto schoon te houden.
Auteur: Marianne oude Tijdhof
Foto's: Marianne oude Tijdhof |
Dat kan natuurlijk niet zo in de auto.
|