Excursie veluwemeer 2019

Een lang pad leidde ons naar de kijkhut foto Jaël Bergwerff

Als laatste activiteit van het aflopende jaar 2019, was er op zaterdag 9 november  een excursie gepland naar het Veluwemeer. We vertrokken om 08:00 uur met zes deelnemers vanuit Weerselo richting de eerste vogelkijkhut uit een reeks van vogelkijkpunten die we deze dag gingen bezoeken. De eerste kijkhut is gelegen aan het Drontermeer en staat in de buurt van een groot rietland.  Om half tien parkeerden we onze auto’s aan de Kamperdijk in Elburg. Hier zouden zich nog drie personen bij ons voegen. Na vele telefoongesprekken en uitleg over de juiste route is dat uiteindelijk ook gelukt. Aanvankelijk begonnen we zonnig aan onze excursie maar al snel werd het een beetje kwakkelweer, dan regen en even weer droog.

Hoewel op enige afstand kregen we bijzondere soorten in de kijker foto Johan Drop

Uiteraard spotten we ook de baardman in de rietstengels om ons heen foto Johan Drop

Een lang pad leidde ons naar de kijkhut waar de fotograaf, die hier al enige tijd poogde baardmannetjes te fotograferen, duidelijk liet merken “not amused” te zijn met de komst van zoveel mensen om zich heen. Na een nors uitgesproken “dank je wel” pakte hij zijn biezen en vertrok wijdbenend naar een andere plek. Hoewel de meeste watervogels op het Drontermeer op enige afstand van de kijkhut waren, kregen we bijzondere soorten in de kijker als wilde zwaan en brilduiker. Verder zagen we soorten als aalscholver, fuut, krakeend en meerkoet. In het rietveld liet een ijsvogel zich even in de vlucht zien. En uiteraard spotten wij ook enkele baardmannen in de rietstengels om ons heen.

In de weilanden grauwe- en kolganzen en een enkele rietgans foto Johan Drop

Hierna werd de navigatie weer ingesteld naar de volgende plek; de uitkijktoren bij Hierden. In de weilanden hiernaar toe zagen we veel grauwe- en kolganzen en een enkele rietgans. Een anders zo’n schuwe soort als de zilverreiger liet zich deze keer niet door ons verstoren. De uitkijktoren is gesitueerd bij de monding van de Hierdensebeek. Het is een ronde vogelkijkhut met een wenteltrap waar je vanuit de toren goed zicht hebt op de mooie rietkragen en is er uitzicht tot aan Elburg. Een lange, bochtige zandweg, brengt je hier naartoe.  Vanaf de hut heb je een prachtig uitzicht op het Veluwemeer. Wilde zwanen, en zelfs een kleine zwaan kwamen in de kijker. Brilduiker, slobeend, tafeleend, krakeend, en kleine mantelmeeuw, waren enkele van de vele soorten die daar werden gezien. Mede door een vrij stevige wind, werd al vrij snel besloten om naar een andere plek te gaan. Het draaien van de auto’s had nogal wat voeten in de aarde. Door diepe kuilen, gevuld met water, was dat niet erg makkelijk.

De anders zo schuwe zilverreiger liet zich niet door ons verstoren foto Johan Drop

De grote bonte specht liet zich goed horen foto Johan Drop

Via een prachtig, met afgevallen bladeren bedekt pad, kwamen we aan bij de kijkhut

Even later reden we allemaal richting de laatste plek voor die dag; de in een broekbos gelegen vogelkijkhut De Kapiteinshut. Een prachtig met afgevallen bladeren bedekt pad door het broekbos, leidt naar de Kapiteinshut.  Na een wandeling van ongeveer vijfhonderd meter,  waar de grote bonte specht zich goed liet horen, kwamen we aan bij de kijkhut. Deze is geplaatst aan de rand van een meertje. Via het Harderbos (van Natuurmonumenten) is daar te komen.  Kenners onder ons wisten uit ervaring dat zich daar in het najaar vaak krooneenden verzamelen.

Een groep van naar schatting vierhonderd krooneenden zaten op het water foto Johan Drop

Ongeveer tweederde van de groep krooneenden waren mannetjes foto Johan Drop

En ja hoor, de krooneenden waren er. Een groep van naar schatting vierhonderd krooneenden zaten op het water. Wat een prachtig gezicht. Ongeveer tweederde van de groep krooneenden waren mannetjes. Een dodaars was ook van de partij, evenals een rietgors en tjiftjaf. Uitzonderlijk lang werd er door iedereen genoten van dit prachtige uitzicht. Hierna weer terug over het prachtige bospaadje naar de parkeerplaats. Nog even nakuieren en afscheid nemen waarna de terugreis weer werd aanvaard om kwart over drie. Het was weer een prachtige excursie. Best wel veel regen, en hierdoor slecht (fotografen) licht. Drieënveertig soorten werden er geteld.

Auteur: Jan Grootelaar