Excursie cirkels van jannink 2017
Tijdens de avondexcursie hebben we rond gestruind in de omgeving van de Cirkels van Jannink in Mander. Vrijdagavond 16 juni zouden we om 19.00 uur vertrekken bij het voormalig gemeentehuis in Weerselo. Vanwege de kermis die daar was, werd het eerst een kleine zoektocht, maar uiteindelijk hebben we elkaar gevonden bij de kerk. Enkele deelnemers stonden al op de parkeerplaats aan de Uelserweg in Mander. Om 19.30 uur zijn we met twaalf mensen aan de wandeling begonnen met Vincent als leider.
Een van de zeldzaamheden waar we naar op zoek gingen, was het vliegend hert, de grootste kever van Nederland. De mannetjes zijn wel tot 9 cm. groot en hebben indrukwekkende gewei-vormige kaken. Die kaken worden gebruikt om indruk te maken op andere mannetjes en op gewillige vrouwtjes en niet om mee te eten. De vrouwtjes zijn kleiner en missen die grote kaken, waardoor ze minder opvallen. Het vliegend hert heeft zijn naam te danken aan die imposante kaken van de mannetjes die lijken op een hertengewei. Voor de ontwikkeling van de larven zijn ze afhankelijk van rottend eikenhout.
Het was prima weer maar niet erg warm en de trefkans werd, bij sommigen van de groep, niet erg hoog ingeschat. Nog geen vijf cent… werd er voor gegeven. Vanaf de parkeerplaats staken we de weg over en liepen over het fietspad langs de Uelserweg richting de Drieschichtsweg. Na amper tien minuten lopen, zagen we op het fietspas al een mannetje vliegend hert liggen! In een dikke eik naast het fietspad zaten er nog een paar op de stam. Enkele dode exemplaren lagen in het gras. Alle fototoestellen en mobieltjes werden aangerukt om deze indrukwekkende beestjes op de foto te zetten. Van de twaalf deelnemers waren er zes, die ze nog nooit hadden gezien, dus een primeur. De andere zes hadden er nog nooit zoveel bij elkaar gezien. De excursie was op dit moment al geslaagd!
Verderop aan de Drieschichtsweg hebben we nog een paar prachtige exemplaren gevonden. |
Onderweg zagen we een veldje haver en in het Dal van de Mosbeek lag een veldje rogge in de ondergaande zon te schitteren. Op een open stukje konden we een roodborsttapuit mooi in de kijker krijgen. Op de Cirkels van Jannink vonden we o.a. stekelbrem en Sint Janskruid in bloei. Daarna kwamen we bij de zandafgravingen, hier stond veel dwergviltkruid, een typische soort voor zo’n kale bodem. Aan de Duitse kant hoorden we de geelgors en er bloeide veel Jacobskruiskruid waar tientallen rupsen van de St. Jacobsvlinder, een dag-actieve nachtvlinder, zich aan te goed deden.
Het was inmiddels 22.00 uur en tijd om weer richting de Cirkels van Jannink, het gebied van de nachtzwaluw te gaan. Hier maakte ook de houtsnip zijn rondjes. We hebben verschillende nachtzwaluwen gehoord en een die vrij dichtbij vloog, konden we mooi zien in het licht van een zaklamp. Op de wandeling terug naar de auto hebben we nog aandacht besteed aan vleermuizen die je mooi kon waarnemen tegen de heldere hemel. Nog even weer langs de vliegende herten en rond 23.00 uur, na een zeer geslaagde excursie, naar huis.
Auteur: Marianne oude Tijdhof
Foto's: Wim Wijering
Foto's: Wim Wijering