Excursie beuningerachterveld 2019
Zoals gebruikelijk verzamelen op het bekende punt in Weerselo en om 19.00 uur vertrek richting het Beuningerachterveld waar bij de Schaapskooi aan de Stroothuizerweg nog twee mensen ons stonden op te wachten, waardoor het totaal aantal deelnemers op negen kwam.
Ondanks alle slechte weersvoorspellingen was het een mooie rustige zomeravond. Om 19.30 uur zijn we op pad gegaan. Aan de Stroothuizerweg is een veld dat jaren geleden is ‘teruggegeven’ aan de natuur en van een rijk bemest maisland weer een schraal natuurgebiedje is geworden. Hier zijn we een klein stukje ingelopen en konden al meteen genieten van o.a. het prachtige beenbreek, blauwe knoop en grote ratelaar. De laatstgenoemde is een halfparasiet op gras, waardoor de grasmat niet zo dicht wordt en andere soorten meer kans krijgen.
De echte koekoeksbloem was met de tweede bloeiperiode bezig. Als echte graslandvlinders lieten het koevinkje en het bruin zandoogje zich hier ook zien. Weer op de weg om de route te vervolgen, zagen we in het weiland een ree. Verderop langs de weg in de berm een grote mierenhoop, waar we er later nog meer van aantroffen. Op het Jacobskruiskruid zaten nog meerdere geel-zwart gestreepte rupsen van de Sint Jacobsvlinder, een nachtvlinder die ook overdag actief is.
Bij een boerderij stonden nijlganzen en de zwaluwen maakten hun rondjes boven de voerkuil en het weiland. Een veldleeuwerik liet zich horen en de buizerd kwam overvliegen. Een paar hazen liepen in de wei en verderop zagen we weer een ree. Ook de kievit, geelgors en putter lieten zich zien of horen.
|
Het hele gebied waar wij hebben gelopen is onderdeel van Natura 2000, wat voor de omliggende boeren toch wel beperkingen met zich meebrengt. Op de heide zaten de heideblauwtjes, een van onze kleinste dagvlinders, al in rust en daardoor konden we die van heel dichtbij bewonderen.
Bijzondere planten op die plek waren beenbreek, al deels uitgebloeid waardoor het al oranje begon te kleuren, zonnedauw, moeraswolfsklauw, witte en bruine snavelbies. In een grove den zat de grote bonte specht. Even later vonden we nog enkele prachtige klokjesgentianen en het klein warkruid.
Daarna zijn we met de auto naar de Holtweg gereden en hebben vanaf het hek over het gebied Punthuizen kunnen uitkijken. Hier zagen we een paar grauwe klauwieren, waarvan één met een hagedis in de snavel. Verder zagen we daar de gele kwik, geelgors en boompieper, allemaal typische soorten voor zo’n gebied. Onder het lopen richting de Vrijdijk zagen we kneutjes, en meerdere roodborsttapuiten waaronder een alarmerend vrouwtje. Langs het zandpad stonden nog zandblauwtjes in bloei.
Om iets voor 22.00 uur waren we in het gebied van de nachtzwaluw, waar we een tijdje bij de picknickbank hebben zitten luisteren naar de geluiden van de avond. Om 22.05 uur hoorden we de eerste nachtzwaluwen. De maan verdween inmiddels langzaam achter de opkomende bewolking.
We zijn langzaam verder gelopen en al snel hoorden we het vleugelgeklap van de nachtzwaluw en kwamen er twee tegelijk laagvliegend langs ons heen. Verderop blafte een ree. Waar we rechts de nachtzwaluw hoorden, riepen tegelijkertijd aan de linkerkant de rugstreeppadden.
Nog een enkele keer kwam er een nachtzwaluw voorbij en als afsluiting vloog er één een paar ererondjes om ons heen. Geweldig!
We zijn langzaam verder gelopen en al snel hoorden we het vleugelgeklap van de nachtzwaluw en kwamen er twee tegelijk laagvliegend langs ons heen. Verderop blafte een ree. Waar we rechts de nachtzwaluw hoorden, riepen tegelijkertijd aan de linkerkant de rugstreeppadden.
Nog een enkele keer kwam er een nachtzwaluw voorbij en als afsluiting vloog er één een paar ererondjes om ons heen. Geweldig!
Weer aangekomen op de Strengeveldsweg hebben we nog, met behulp van een batdetector, enkele vleermuizen gespot. Het is inmiddels 23.00 uur en we gaan richting de auto’s en na een geslaagde avondexcursie weer naar huis.
Auteur: Marianne oude Tijdhof