Een koekoek in het nest bij ons op het erf.
Het nest.
Ik loop graag wat te rommelen op het erf en hou daarbij vooral de vogeltjes goed in de gaten, ik praat ook met ze, zodat de meeste wel blijven zitten als ik langs loop. Op het erf loopt een kwikstaartje, ik zie hem wel vaker de laatste tijd, en weet dan dat hun nest ook ergens in de buurt is, en volg hem een tijdje, hij loopt wat heen en weer en vliegt dan op mijn planttafeltje dat tegen de schuur aan staat, daar duikt hij onder een nokvorst dakpan die daar nog ligt, omdat die nog op het kippenhok geplaatst moet worden. Ja, er steken allemaal hooisprietjes onderuit. Haha, daar is dus zijn nest. Ik kijk even onder de dakpan, omdat de kwikstaart weer weg gaat, 2 eitjes. Het is 16 juni 2015. Dat is mooi maar het nest is nog lang niet compleet. Op 18 juni kijk ik weer, van een afstandje kan ik zien of ze op het nest zit, en omdat er niets te zien is besluit ik om weer even te kijken. Ik zie dat er nu 5 eitjes in liggen. Ik doe gewoon mijn ding op het erf en hou het zo de komende tijd een beetje in de gaten. Op 29 juni is er een jong uit het ei gekropen, hoera. Maar de volgende dag geen 2e jong, die komt pas op 1 juli uit, raar. De volgende dag kijk ik weer en zie dat er weliswaar nog 2 jongen zijn maar het hele spul hangt over de rand van het nest, behalve het eerste jong, die ook wel aanmerkelijk groter is als de rest en ook al veel donkerder van kleur. Ik leg alles terug in het nest en vertel thuis wat ik had gezien en zeg nog gekscherend “het lijkt wel een koekoek” maar ja, die komt bij ons niet voor, anders hadden we hem vast wel een keer gehoord. Toch niet helemaal gerust ga ik de volgende morgen vroeg toch maar een extra keer kijken, en ja, alles hangt weer op de rand of ligt er helemaal uit, behalve de grootste. Ze leven nog wel. Weer leg ik alles terug in het nest en weet het nu zeker.
Het is een koekoek.
Ik besluit Johan Drop te bellen, en deze staat met een uur op ons pad. Ja, heel bijzonder hoor, zegt hij. De andere kuikens leven ook nog. Nu moet ik kiezen. Omdat het best bijzonder is laat ik de koekoek zitten en leg de jonge kwikstaartjes in het nest bij de mussen, die hadden ook toevallig net jongen en misschien lukt het wel. Helaas de volgende dag waren de jonge kwikstaartjes allemaal dood.
De kwikstaarten vliegen af en aan en elke dag kijk ik even hoe het gaat met de koekoek, hij groeit gestaag.
De kwikstaarten vliegen af en aan en elke dag kijk ik even hoe het gaat met de koekoek, hij groeit gestaag.
Op 6 juli gaan zijn oogjes open en heeft hij ook al stoppels op zijn vleugels, 2 dagen later ook op zijn staart. Hij begint ook te reageren als ik kom kijken, en af en toe breng ik hem een hapje mee, als ik net een bromvlieg heb gevangen. Op 10 juli, bij het kijken merk ik dat hij boos begint te worden, en zijn stoppeltjes en kleine veertjes gaan recht op staan, en hij begint naar mij te happen, hij of zij is er niet meer van gediend dat ik hem bekijk. Op zaterdag 11 juli wordt hij geringd, maar blijkt toch nog iets te vroeg en we spreken af dat Johan maandag terug komt. Wel heeft hij een vies oogje en dat maak ik schoon. Op maandag wordt hij dan echt geringd, en weer heeft hij een vies oogje, en dat maak ik weer schoon, vanaf nu staat hij geregistreerd. Ook heeft hij al heel wat veertjes nu, en hij wordt nog steeds groter, vooral als hij boos is.
17 juli hoor ik hem voor het eerst piepen om eten, het gaat hem niet snel genoeg meer, arme kwikstaartjes ze rennen de pootjes uit hun lijf vandaan, hun jong blijkt een bodemloze put. Nog een keer maak ik zijn oogje schoon, dat vol pus en stof zit.
Zo rond 20 juli is hij zo groot dat hij echt begint te pikken op mij, en te slaan met zijn vleugels. Hij heeft groot gelijk, ook piept hij veelvuldig maar dat is een piepje die bij een klein vogeltje hoort en niet bij dit monster. Ik kan ook alleen nog maar kijken als ik eerst even met hem praat en dan eerst mijn hand onder de dakpan doe voordat ik die omhoog doe, ik ben bang dat hij anders vroegtijdig het nest verlaat, en dat wil ik niet.
Uit het nest.
Op donderdag 23 juli komt hij voor het eerst te voorschijn onder de dakpan vandaan, en gaat er dan bovenop zitten. Later tegen de avond kruipt hij er weer veilig onder. De volgende dag werd hij alleen nog buiten gevoerd, maar slapen doet hij nog onder de dakpan. Daarna hebben we hem alleen nog in de tuin gezien, en werd hij gevoerd door de kwikstaarten. Hij is erg schuw, en als hij merkt dat je in de buurt komt is hij gevlogen. Op zaterdag 1 augustus regent het en zit hij ineens weer op het tafeltje, hij wil schuilen onder de dakpan, maar ik had het nest opgeruimd en de dakpan stond nog op de grond, beteuterd blijft hij in de regen zitten op het tafeltje, en laat zich een tijdje nat regenen, daarna vliegt hij weg om zich niet meer te laten zien of horen.
Geschreven door Angeniet Oude Geerdink, ’t geziet Albergen.
Foto’s Angeniet Oude Geerdink en Johan Drop.
Foto’s Angeniet Oude Geerdink en Johan Drop.