avondexcursie springendal 2022
Op vrijdag 15 juli was een avondexcursie gepland naar het Springendal. Dat deze bij de leden erg in trek is bleek wel uit het aantal deelnemers. Maar liefst 23 leden/ donateurs melden zich bij het voormalige gemeentehuis, of gingen rechtstreeks naar de parkeerplaats van Staatsbosbeheer aan de Hooidijk( bij de brandtoren ) Na een welkomstwoord en uitleg over wat allemaal de bedoeling is, ging de 1e wandeling naar het perceel rechts naast de parkeerplaats. Dit is namelijk de plek waar in 2019 de muntschat, bestaande uit gouden en zilveren munten, en sierraden zijn gevonden. Deze bleken na onderzoek uit de 7e eeuw te stammen.
Op de plek is een informatiebord geplaatst met uitleg over wat men denkt dat hier vroeger is geweest. Waarschijnlijk is hier een offerplaats geweest. De muntschat is nu nog te bezichtigen in het rijksmuseum Twente in Enschede. Ok is er een wandeling uitgezet naar Landgoed oude Brunninckhuis. Hier liggen replica’s van de munten en kan men uitleg krijgen over de muntvondst. Ze zijn te bezichtigen, elke zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur.
De routekaartjes liggen bij het voornoemde informatiebord. Het bezoek en de uitleg van de vondst werd als zeer prettig ervaren, gezien de vele reacties. Van hieruit weer terug naar de auto’s en via de hooidijk naar de volgende parkeerplaats van Staatsbosbeheer, ongeveer een kilometer verder. Hier start onze wandelingen steken de kruising over, richting Duitsland.
|
Net over de grens ligt het restaurant “Beim Schweiswirt”. Dit is van oudsher een prachtige vakwerkboerderij. Na ongeveer 500 meter wandelen komen we bij een “teig”. Bij een boedelscheiding kon elk kind een stuk grond krijgen, en dit naar eigen inzicht inrichten. Meestal met een oppervlakte van 1á 2 are. De betreffende teig was voorzien van een vijver met een net erover en verder allerlei struiken en planten. Het is ook een plek om tot rust te komen, getuige de aanwezigheid van stoelen en banken. En natuurlijk een overkapping voor minder droge tijden. Als je het niet weet, loop je ze zo voorbij.
|
Struinend tussen bomen en struiken komen we een stuk verder, en ook hoger. Na de begroeiing komen we bij velden met mais, maar ook veel met graan. Onderweg al veel soorten gespot, zoals vink, winterkoning, zwartkop, houtduif, witte kwikstaart, merel, groenling, tjiftjaf, en grote bonte specht.
|
Te midden van het glooiende landschap gaan we linksaf, de Rietweg in. Deze is verhard maar gaat even verder over in zandweg Aan het einde van deze weg bleek nog wel hoe belangrijk het is dat er een telescoop meegaat. Er werden jonge vogels gespot op grote afstand. We kwamen er niet uit of het zwarte- of gekraagde roodstaarten waren. Dus UFO.
We steken een kruising over en gaan weer een bos in. Een geweldige plek. In een dennenboom zat een oud nest van een buizerd of een havik. Een zogenaamde horst. Deze was al lang niet meer bezet want je kon er doorheen kijken. Holenduif, geelgors en staartmees werden aan de lijst toegevoegd.
Langs dit smalle bospad kwamen we weer een teig tegen. Deze was voorzien van een hok waarin brandhout was opgeslagen. Ook stonden er enkele bijenkasten, waarvan er één aan het “zwermen” was. Honderden bijen zaten aan de buitenkant van de kast. Aan het einde van het pad linksaf en daar even stilstaan en genieten van het prachtig glooiende landschap. Al wandelend over een heel smal bospad komen we uit op de heide en inmiddels weer in Nederland. Buizerd, gierzwaluw, zwarte kraai, en zelfs een grauwe vliegenvanger werden gespot.
|
Op de lage struiken in de heide zaten enkele roodborsttapuiten, die uiteraard de nodige aandacht kregen; wat een mooie vogel. Langs de heide , over een bospad, gingen we richting de orchideeën. Langzamerhand ging de “grote lamp” uit, en werd het steeds donkerder. Aangekomen bij het desbetreffende weiland, waar we verwachtten dat er veel orchideeën zouden staan, bleek dat we te laat in de tijd waren. Nog slechts één bloem was nog gedeeltelijk op kleur, jammer. Ook de Spaanse ruiter, die hier volop staat, was uitgebloeid. Wel stond er Brunel, een mooi paars/blauwe bloem. De bijnaam hiervan is “bijenkorfje”, waar hij ook echt op lijkt.
|
Weer teruglopend naar de heide, terwijl sommigen snoepten van de inmiddels rijpe bramen, werd het steeds donkerder, uiteraard. We namen plaats op de banken bij de grote veldkei en dan maar wachten wat er komen gaat. Iedereen hoopt om een nachtzwaluw en/of een houtsnip te horen. Er werd wel veel gepraat, maar dat mocht de pret niet drukken. Om 10.20 uur hoorden we de 1e nachtzwaluw. Enkelen onder ons hadden het “ratelende” geluid van deze vogel nog nooit gehoord, dus daar was het extra speciaal voor. Paul zag er zelfs één vliegen. Een poosje later liet hij zich nog een keer horen.
Ook de 2e wens ging in vervulling, een houtsnip liet zich ook heel even horen. Was wel ver weg, zodat niet iedereen hem heeft gehoord, jammer. Na een poosje van stilte werd besloten om er een eind aan te breien. Het was inmiddels bijna geheel donker. Gelukkig hadden meerderen een zaklamp bij zich, zodat we met een langgerekt en verlicht lint, over een smal bospad, weer richting de auto’s liepen. De klok stond inmiddels op 11.30, toen we op de parkeerplaats arriveerden. Hier namen we afscheid van elkaar na een leerzame en een geweldige avondexcursie
Hieronder nog een aantal opnames van Mieke van Teeffelen van deze prachtige excursie.
Samenstelling: Jos Schabbink en Jan Grootelaar.
Foto’s: Marcel Grunder en Mieke van Teeffelen
Foto’s: Marcel Grunder en Mieke van Teeffelen